Hatay’da 6 Şubat depreminde evi yıkılınca eşi ve 2 çocuğuyla birlikte Aksaray’a taşınan badminton antrenörü Selim Vural, “Bin yıl geçse de unutulacak bir acı değil. Kaybettik. birçok hayat. Birçok aile dağıldı ve yok edildi.”
Antakya ilçesinin Odabaşı Mahallesi’nde yaşayan badminton antrenörü Selim Vural, Kahramanmaraş’ta yaşanan depremin ardından eşi ve 2 çocuğuyla birlikte Aksaray’a yerleşti. Burada antrenörlük görevine devam eden Vural, depremin acısını hâlâ unutamadıklarını söyledi. Depremde evlerinin yıkıldığını belirten Vural, “Depremin acısını unutmak mümkün değil. Depremi uykudayken yakaladık. Hatay’da son aylarda küçük depremler oldu. Hemen geçer diye düşündük. Uyandığımızda. Eşim ve ben yatağın kenarında bitmesini bekledik. Ama her şey daha da hızlandı. Eşim ve ben 2 çocuğumuzu da alıp ortalık yatışınca dışarı çıkmaya çalıştık. “O sırada evin duvarı çöktü. Odanın duvarının çökmesi sonucu eşim ve oğlum mahsur kaldı. Deprem hafifleyince zorlukla da olsa dışarı çıktık. Bina ciddi hasar gördü. Birkaç dakika sonra evimiz çöktü” dedi.
‘KOMŞUMUN UYARISIYLA KENDİ YARIMI ANLADIM’
Selim Vural, “Gençlik Spor Müdürlüğü’nde görev yapan Spor Şube Müdürümüz Osman Bey’i ve 4 çocuğunu kaybettik. Aileden kuzenlerimi kaybettik. Hatay’da kayıp yaşamayan kalmadı. Çünkü önemli sayıda insan öldü, yaşadığım ev 4-5 yıllıktı, toplam 8 daireli bir binaydı, ev yeniydi ama hiçbir ev bu şiddete dayanamadı. İlk evden çıktığımızda , müteahhidimize kızdık. Yeni ev nasıl böyle olabilir? Dışarı çıkıp yıkımı görünce şükrettik. Evimiz ağır hasar aldığı için kendimizi şanslı hissediyoruz. Hayatta kaldığımız için şanslıyız. “Bunu hissediyoruz. . Evden çıktığımda arabamın anahtarlarını bulmak için tekrar eve girdim. Çünkü yıllar sonra kar yağmıştı ve hava soğuktu. Kaşım yarılmıştı ve yarım saat sonra komşumun beni uyarmasıyla kendi yaramı fark ettim” dedi.
‘HİÇBİR BİNA KALMADI’
Yaşadığı mahallede ciddi bir yıkım yaşandığını vurgulayan Vural, “Neredeyse hiçbir bina kalmadı, arkasındaki mahalle hala ayakta. İkinci depremde eşim ve ben arabanın içinde kaldık. Hatta bizim için yıkıcı olan ikinci depremdi. Aradan bin yıl geçmesine rağmen unutulacak bir acı değil. Çok can kaybettik. Birçok “Aile dağıldı, yıkıldı. Koşullar her geçen gün zorlaşıyor. Allah ülkemize böyle bir deprem yaşatmasın. O dönem Aksaraylılar bize çok destek oldu. Evimizin tüm eşyalarını aldılar” dedi.
